Ubjedljivo najoriginalnija tvorevina srpskog jezika je PROSLO VRIJEME U BUDUCNOSTI. Ova se tvorevina cesto susrece u situaciji kada recimo seljak juri prase po sljiviku. Prase skici, bjezi oko sljiva, seljak ga juri, klize se po blatu, pada, nervira se i u trenutku kada ga je skoro uhvatio za zadnje noge, prase skikne, i smugne ispod zice u komsijino dvoriste. Tada seljak baci sajkacu u blato, pljune pored nje i skuje jezicku paradoksalnu konstrukciju PROSLOG VREMENA U BUDUCNOSTI koja je jedina prikladna u datom trenutku, dakle,
seljak kaze:
JEBO SAM TE, KAD TE STIGNEM...